dag 14

Vanmorgen werden we om 6.30 weer gewekt door Luuk zijn telefoon het was weer de grote onbekende. Ja ja onbekende, het was zeker weer een van Luuk zijn vriendinnen die belde, maar daar laat hij zich niet over uit. Dan maar ons bed uit en douchen, ik had een koude douche dat was niet zo leuk, maar achteraf hoorde ik dat er naast de deur aan de buitenkant van de douchecabine een drukknop zat en daar moest ik op drukken en dan had je 7 minuten warm water. Wat apart hé. Nu dan maar snel ontbijten want we moesten om 8.00 uur weg omdat de boot naar het Noordereiland om half 10 vertrok. Daar aangekomen vertrok de boot pas om 10.15 omdat er nog zwaar weer was op de zee. Dus nu maar wachten, dat was niet zo'n probleem omdat er op onze autodeur geklopt werd en er werd gevraagd of wij een echtpaar mee wilde nemen met koffers omdat er geen lopende passagiers,zonder auto, op deze boot mee mochten. Dat hebben we dan maar gedaan alleen wiste we niet dat deze mensen 3 koffers, 2 rugtassen en nog een weekendtas bij zich hadden. Ons bed lag helemaal vol met bagage. Maar het was wel erg gezellig en zo ging de tijd snel voorbij. Eenmaal op de boot (we waren al een eindje uit de kust) was ik ineens Luuk kwijt, zou hij nu toch achter zijn onbekende beller aan zijn ?? Maar nee hoor, ik hoorde ineens zijn stem achter mij hij stond te praten met mijn buurvrouw, dus ik kijk om en heb nog nooit Luuk zo grauw en grijs gezien, hij was zeeziek, hij had boven het toilet gehangen. Nou moet ik wel zeggen dat de zee erg ruw was hoor, de boot kwam steeds erg omhoog om daarna weer flink naar beneden te storten en de golf die daaruit ontstond was huizenhoog. Ik (die altijd zeeziek was) heb genoten van deze reis en vond het wel cool al die hoge golven.
Na drie en een half uur waren we weer op de kant, hierna nog een tijdje gezocht naar een taxi voor onze medepassagiers en daarna heerlijk naar onze camping. Morgen gaan we Wellington bezoeken, maar daarover morgen meer.